​"Kleine kinderen geef je diepe wortels.
​Grote kinderen vleugels."
(Chinese spreuk)
​​Kinderen en jongeren groeien op, elk op hun eigen unieke manier, verlangend om deel uit te maken van de gemeenschap rondom hen, om gezien en gehoord te worden, om op eigen benen te kunnen staan en een betekenisvolle bijdrage aan de wereld te kunnen leveren.
 
​
​Ouders, leerkrachten en anders opvoeders vervullen daarin een sleutelrol. Daarbij horen warme contacten, een luisterend oor, nieuwsgierigheid naar wie dit kind, deze jongere is, maar ook: duidelijke verwachtingen, grenzen en structuur. Niet om kinderen en jongeren te leren gehoorzamen, maar om hen te versterken in hun groei naar zelfstandigheid.
​​
Opvoeden is daarom ook: conflicten aangaan, en de kracht vinden om te blijven volhouden, ook al zie je niet meteen het gewenste resultaat. Dat vraagt energie en moed. Gelukkig hoeft niemand dat alleen waar te maken. Opvoeden doe je samen: ouders, leerkrachten, grootouders, familie, begeleiding buitenschoolse opvang, jeugdleiding,… allemaal doen ze ertoe.
 
Opvoeders ondersteunen betekent met hen op weg gaan, zodat ze zich sterker voelen om deze rol in het leven van kinderen en jongeren op te nemen. Daarbij gaat het niet alleen om het aanreiken van concrete handvatten (hoe kan je dit aanpakken?), maar ook over: hoe wil jij je relatie als gezagsfiguur vorm geven?



​​"Opvoeden is niet leuk.
En opgevoed worden
​ook niet."
​(Stine Jensen)

​Het gedachtegoed rond Nieuwe Autoriteit (Verbindend Gezag) is mijn belangrijkste instrument. ​​

​Andere kaders waarmee ik werk, zijn:
  • de preventiepiramide (Johan Deklerck)
  • oplossingsgericht werken (o.a. kids’ skills van ben Furman)
  • herstelgericht werken
  • systeemgericht werken
  • het weerbaarheidsmodel van Refleks vzw.